Het is bijna zover!

Hoi allemaal,

Welkom op mijn blog!

Het is bijna zover. Volgende week zondag rond deze tijd zit ik al in het vliegtuig richting Johannesburg… ik vind het heel spannend maar ik kan niet meer wachten om te gaan! Ik heb er ontzettend veel zin in.

Sinds ik weet dat ik mee mag naar Zuid-Afrika is de tijd voorbij gevlogen. Ik zal bij het begin beginnen voor jullie.

Op woensdagavond 4 september rond 20.00 uur kreeg ik een telefoontje van Hein witteveen (leraar van school) met de mededeling dat ik mee mocht met het Evaton West project in Zuid-Afrika. Ik kon het bijna niet geloven en de tranen rolden over mijn wangen van blijdschap. Ik belde meteen mijn moeder, vader, vriend en al mijn vriendinnen op om het goede nieuws te vertellen! Ondertussen zag ik op mijn telefoon dat ik een berichtje van klasgenote Lysanne had gekregen met de tekst: “jaaa, ik mag mee! Heb jij al iets gehoord?” Ik belde haar meteen op en we waren allebei ontzettend blij dat wij uitgekozen zijn om mee te gaan naar Zuid-Afrika! Een dag na mijn telefoontje kreeg ik een bericht van Marleen met de mededing dat zij ook mee mag met het Evaton West Project!

Toevallig is Lysanne, de andere stagiaire met wie ik op reis ga, een klasgenootje van mij en Marleen was een van de leidsters op mijn vorige stage. Met allebei heb ik een goede klik en ik vind het daarom ook heel leuk dat ik met hen op reis ga! Eloise, het 4e missielid, kende ik nog niet, maar na een aantal kennismakingsmomenten voelde dit ook helemaal goed. We lachen al veel samen en overleggen goed over wat we daar gaan doen. Ik vind het een erg leuke groep!

Na het telefoontje van Hein heb ik meteen een afspraak gemaakt bij de GGD voor de inentingen. Op school moesten Lysanne en ik ook het een en ander regelen met opdrachten en presentaties die wij gaan missen in 6 schoolweken.
Gelukkig heb ik tot heden alles op tijd kunnen regelen en morgen krijg ik mijn laatste 2 inentingen. Woensdag en vrijdag zijn mijn inlevermomenten op school en daarna kan ik met een gerust hart op reis!

Nadat de samenstelling van de groep bekend was geworden volgde een kennismaking. We vertelde wat over onszelf en bespraken ook alvast heel veel over onze reis: de opdrachten en activiteiten die we gaan uitvoeren met de kinderen en wat we daar allemaal gaan doen. Na deze eerste kennismaking planden we meteen een aantal avonden om elkaar alvast wat beter te leren kennen. Zo gingen we een week na onze eerste kennismaking bij Marleen eten. Ze had een heerlijke Afrikaanse maaltijd gemaakt. Het was een hele gezellige avond. We hadden veel te buurten en bespraken ook wat we allemaal mee gaan nemen.
Oh ja, voordat ik het vergeet! 2 dagen voor ons heerlijke etentje bij Marleen hadden we ook op het hoofdkantoor van Korein een kennismaking met Elsa, professor van de North West University waar wij ook veel mee samen zullen gaan werken. Ik vind dit een hele leuke vrouw en wat me verbaasde was dat ik haar goed kon verstaan. Het Zuid-Afrikaans lijkt dus veel op de Nederlandse taal! (wist ik niet….)
We genoten van een gezellige lunch en na de kennismaking met Elsa gingen wij met ons 4en even flink brainstormen over een aantal zaken. We overlegden met elkaar over de opdrachten die we moeten uitvoeren, de doelen die we willen gaan behalen en we bespraken ook een aantal activiteiten die we daar gaan uitvoeren.
In dezelfde week na de meeting met Elsa, het heerlijke Afrikaanse etentje bij Marleen hadden we ook nog een filmavondje bij Pien! (een oud missielid). Ze liet hele mooie foto’s zien en leuke filmpjes. Ze vertelde ook veel over haar tijd daar die overigens geweldig was! Ik vond het fijn om de foto’s en filmpjes te bekijken en de verhalen van Pien te horen, zodat ik een wat beter beeld kreeg over wat ons te wachten staat.
De week daarop hadden we een avondje bij mij thuis! Mijn lieve mama was de hele dag bezig geweest om een heerlijk Afrikaans 3 gangen menu voor te bereiden. Ook deze avond was weer ontzettend gezellig. We maakten de laatste afspraken en bespraken nog de belangrijkste dingen met elkaar. Na een gezellige avond met elkaar namen we afscheid met de gedachte dat we elkaar nu weer gaan zien op Eindhoven station! Nu komt het dus echt wel heel dichtbij!

De afgelopen weken waren hectisch en druk en er kwamen ook veel nieuwe dingen op mij af. Dat heb ik er allemaal voor over gehad, want wat heb ik er zin in! Ik kan het eigenlijk stiekem nog steeds niet geloven dat ik volgende week al vertrek. Nu, terwijl ik dit verhaal aan het typen ben, ben ik nog aan het bijkomen van gisteravond. Mijn laatste avondje flink stappen in Eindhoven met mijn vriendinnen.. dat ga ik natuurlijk wel 7 weken missen. Hihi. ;)
Mijn lieve familie, vriend en vriendinnen en ook vele anderen zijn ontzettend enthousiast over de reis die ik ga maken. Ze hebben mij ook gesteund en geholpen de afgelopen weken.
Ik vind het wel moeilijk om iedereen die mij dierbaar is hier achter te laten en ze te moeten gaan missen, daarom vieren we aanstaande vrijdag mijn uitzwaaifeestje èn de verjaardag van mijn stiefvader, om nog voordat ik vertrek even fijn met z’n allen samen te zijn!

Bedankt voor het lezen van mijn eerste verhaal over deze bijzondere reis die ik ga maken. De volgende volgt snel!

Veel liefs, Laura.