Welkom thuis Palesa!

Dumela lieve blog lezers,

Nou, mijn laatste week in Zuid- Afrika zit er op. Inmiddels ben ik alweer thuis! Ik heb 7 geweldige weken gehad. Wauw, wat heb ik genoten en veel geleerd!
Hieronder lees je mijn gebeurtenissen van de laatste week.

Maandag hadden we een rustige dag. Bij binnenkomst eerst fijn geknuffeld met de kinderen. Daarna zijn we in een kring gaan zitten en werd er gepraat over het weekend. De kinderen vertelden wat ze allemaal hadden gedaan en sommige vertelden ook over de Graduationday afgelopen zaterdag. Toen was het officiële gedeelte en aankomende zaterdag is het voor de ouders. We merken dat de teacher de kinderen goed kent. Ook weet ze veel over de thuissituaties van de kinderen. Ze is erg betrokken. We hebben lang buiten gespeeld met de kinderen. Nieuwe spellen aangeboden zoals: “Tik Tik wie ben ik” en “Hoeveel kinderen staan er achter je?” De teacher kwam zelf met het idee om na het buitenspelen te spelen met puzzels, blokken, domino en mozaïek. De kinderen waren een hele tijd geconcentreerd bezig met deze spellen. De teacher is erg druk bezig met de Graduationday. Tussendoor is ze daar veel mee bezig. Het wordt dan ook uitgebreid gevierd. Tijdens het slaapmoment van de kinderen maakten wij nog een aantal knutselvoorbeelden en hebben de muziekdoos verder afgemaakt.

In de avond zijn we een hapje gaan eten met Peter. Peter was rond de middag aangekomen in Zuid- Afrika. Hij is de directeur van Korein kinderplein en heeft deze week veel afspraken en zal ons veilig naar Nederland brengen! Het werd een gezellige avond met heerlijk eten :).

Dinsdag begonnen we de dag met het voorlezen van een prentenboek. De kinderen wisten het verhaal nog erg goed van de vorige keer en benoemden zelfs de namen van de personen in het boek. De teacher vroeg na het leesmoment wat de kinderen wilden gaan doen. Ze antwoordden dat ze buiten wilden spelen. Na een aantal aangeboden spellen van ons nam de teacher zelf het initiatief om andere spellen te gaan doen. We zijn lang buiten geweest en de kinderen genoten zichtbaar.
De teacher vroeg aan ons of wij een leuk idee wisten voor een kerstkaart die ze aankomende zaterdag kan mee geven aan de ouders van de kinderen. Wij hebben een voorbeeld gemaakt en woensdag gaan we de kaarten maken samen met de kinderen. Verder bestond de dag uit oefenen voor Graduationday. De teacher kreeg ook hulp van 3 meiden die speciaal waren gekomen om te helpen. Ze oefenden verschillende dansjes en veel liedjes. Ook drama is een groot onderdeel waar ze al 3 maanden voor aan het oefenen zijn. De verhalen gingen over het grote mensen leven en bijbelverhalen. Bijvoorbeeld het moralistisch bijbelverhaal van Salomon. Wij zouden deze verhalen niet vertellen aan deze jonge kinderen en keken daarom ook met grote ogen naar het verhaal die de kinderen uitvoerden.
Tijdens het eetmoment van de kinderen vroegen wij aan de teacher of de kinderen wisten dat morgen onze laatste dag is. Ze legde het vervolgens uit aan de kinderen. Wij vinden het belangrijk dat de kinderen voorbereid zijn op ons vertrek.

’s Avonds maakten Marleen en ik de grote pan spaghetti die we de volgende dag gaan geven aan de kinderen als lunch. Peter en de meiden proefden het alvast en aan de legen borden te zien was het eten volgens mij goedgekeurd!

Woensdag bracht Peter ons als eerste naar het DCC. Samen met Eloise en Lysanne bracht hij een bezoek aan ons DCC. De kinderen hebben wat liedjes gezongen en waren ietwat onwennig. Na een half uurtje vertrokken ze weer naar het andere DCC. Het werd een beetje een vreemde dag, heel anders dan de andere dagen. Het was druk omdat ook de kleintjes in onze ruimte waren. Er hing wat droevigheid in de lucht merkten we. We gingen even buitenspelen met de kinderen met de bellenblaas die we hadden meegenomen, dit werd enthousiast ontvangen. Hierna werd er weer flink geoefend met de kinderen voor de Graduationday a.s. zaterdag en ondertussen schminkten wij alle kinderen. De kinderen en teachers kregen na het oefenen de door ons gemaakte spaghetti bolognese. Sommigen moesten even wennen aan de smaak, maar alle bordjes waren leeg! Hierna was er alle tijd om iedereen nog eens goed te knuffelen en aandacht te geven, de kinderen gingen niet slapen deze dag. We gaven ze de zelfgemaakt papieren origamivogeltjes en wat ballonnen om mee te spelen. De kinderen begrepen dat het onze laatste dag was en waren erg lief. Ze zeiden tegen de teacher dat ze het jammer vonden. Ook de teachers en principals hadden vandaag zoveel mooie en liefdevolle woorden, dat we regelmatig hevig stonden te slikken van emotie en er ook wel eens een klein traantje rolde.

We hebben veel bereikt de afgelopen weken. De teachers nemen zelf initiatieven en zeggen veel aan onze input te hebben gehad. We hebben heel veel dingen gegeven dat ze lang vooruit kunnen met knutselactiviteiten. Veel voorbeelden gemaakt. De dagritmekaarten hebben we geïntroduceerd waardoor nu de kinderen weten waar ze aan toe zijn. De muziekbox is onderdeel geworden van het dagprogramma. Ook het buitenspelen is heel ver doorgevoerd. Ze zien het effect bij de kinderen en willen daar mee doorgaan. We hebben erg veel aandacht aan het buitenspelen gegeven. Ook het praten over emoties hebben we een aantal keren herhaald met de pop Mpho. We hebben een activiteitenboekje gemaakt zodat de activiteiten onder de aandacht blijven en dit gegeven op onze laatste dag.

Ik heb de afgelopen weken ontzettend fijn gewerkt met Marleen. Ik heb anderhalf jaar stage gelopen op de vestiging in Nederland waar Marleen werkt en doordat wij al samen werkervaring hadden weten we wat we aan elkaar hebben.
We speelden op elkaar in, gaven elkaar de ruimte en wisselden activiteiten af.

Na de eindevaluatie met de Principals kleedden we ons snel om, om vervolgens een hapje te gaan eten met Elsa, haar dochter en vriend. Het werd een gezellige avond!

(Jaja, zoals je leest was het een week vol etentjes, afscheid nemen maar ook gezelligheid!)

Donderdag hadden we een drukke dag. ’s Morgens de eindevaluatie met Elsa en daarna door naar het Emerald Casino om te lunchen met onze principals. Ze genoten van het eten en wij natuurlijk ook! Na de lunch kleedden we ons om en was het tijd voor het volgende diner! Haha. Het was een dag vol zitten, eten, kletsen…
Het diner was met Johan en Angela en ook al waren we wat moe, we maakten er een gezellige avond van en namen ook van hen afscheid.

Vrijdag ging de wekker rond 09.30 en na het ontbijt kleedden we ons zo sportief mogelijk aan om vervolgens te gaan sporten. We wandelden voor de laatste keer door de prachtige natuur van de NWU. We renden nog wat minuutjes en trainden onze buikspieren. Het was deze dag niet zo’n lekker weer, maar blijkbaar scheen de zon toch stiekem zo tussen de donkere wolken….na een douche en een middagje verslagen maken, werd mijn gezicht steeds roder… en roder (ik had het zelf niet in de gaten)… totdat Peter rond de avond kwam eten en kletsen en met een verbaasd gezicht vroeg hoe ik zo rood kon zijn terwijl de zon niet scheen? “Huh…ben ik zo rood dan?” Ik liep naar de spiegel en moest bijna gillen, zo rood dat ik was geworden!!!! Maar goed, ik was niet de enigste, hihi en de volgende dag was het alweer soort van “bruin” geworden. :)

Door naar de zaterdag!

Zaterdag werden we om 10.00 verwacht op het DCC Manyeli’s om Graduationday mee te vieren. (Graduationday is een feest voor de kinderen die het Daycarecenter gaat verlaten en naar de Primary/basis -school gaan). Ze hadden een aparte plek voor ons gemaakt achter een tafel en we mochten mee dansen en zingen! Toen werd ons Marleen even meegenomen en kwam vervolgens terug in een andere outfit. Marleen deelde de certificaten uit aan de kinderen wat erg leuk was! Na heel veel foto’s en poses gingen we door naar het volgende feest.
In een soort van grote hal in Evaton West vierde een aantal DCC’s samen Graduationday, ook het DCC Boitelo waar wij hadden gewerkt. Ook hier was het heel erg leuk om alle kinderen in prachtige kleren te zien! (voordat de Graduationday kon beginnen, was er eerst nog een bruiloft aan de gang…best leuk, nu hebben we ook een bruiloft gezien!) Na een aantal uren vertraging begon de Graduationday en het werd een gezellige middag.

Rond de avond hadden wij ons afscheidsdiner met Bias, Nglangla, Elsa, Jacob, Alice en de kids. Ook deze avond was gezellig maar wel raar..omdat, in plaats van “tot morgen, of tot snel” te zeggen, we nu afscheid namen van deze lieve mensen!

Afgelopen zondag kwamen Bias en Nglangla ons uitzwaaien en dronken we samen nog een koffie. Rond de middag kwamen we aan in Johannesburg en namen we een kijkje in het Afrika Museum. Na wat cultuur snuiven liepen we de stad in en kwamen terecht op een leuk pleintje met muziek en kraampjes. We dronken daar wat en na wat gezelligheid werd het toch echt tijd om te vertrekken naar het vliegveld.

De vlucht ging snel en gelukkig had ik wat uurtjes kunnen slapen. Eenmaal aangekomen in Nederland stonden daar mijn lieve vriend, mama en Henk en Sharleen, Jess en Marielle met een groot spandoek, ballonnen en bloemen! Super lief en wat was ik blij om al mijn lieverds weer te zien!
’s Middags en rond de avond was het huis vol lieve mensen waar ik na 7 weken weer fijn mee kon knuffelen en het werd een leuke, gezellige avond! :)

Ik heb het ontzettend fijn gehad met Lysanne, Eloise en Marleen. De afgelopen weken hebben we echt genoten en zijn we elkaar steeds beter gaan leren kennen. Wat hebben we een lol gehad, haha. Het zijn 3 geweldige mensen en ik ben blij dat ik ze heb ontmoet!
Het werken op de Daycarecenters, de lieve kinderen, principals en teachers…ik zal het nooit meer vergeten! Ik heb heel erg veel geleerd en zal de komende tijd elke dag terugkijken op deze prachtige reis die ik heb mogen maken.
En om niet te vergeten…ik ga het samen zijn met Lies, Elo en Marleenie heel erg missen!

Gelukkig komen we morgen alweer heel even bij elkaar voor een bakkie koffie, haha. ;)

Lieve allemaal,
Dankjewel voor het lezen van al mijn verhalen en het interesse die jullie toonden! Het was zo leuk om alle reacties te lezen en om te weten dat er aan je gedacht werd!

Tot snel want ik kan niet wachten mijn verhalen in het echt tegen je te vertellen, ik heb er genoeg!

Heel veel liefs en een dikke knuf voor de laatste keer,
Palesa.