de laatste week is ingegaan!

Lieve lezers van mijn blog,

Helaas heb ik al een week geen internet! Vandaar dat het even heeft geduurd voordat ik mijn blog online kon zetten. Maar bij deze, lieve mensen…. mijn belevenissen en verhalen van week 6 in het prachtige Zuid- Afrika!

Maandag 18-11.

Deze dag introduceerde we de dagritme kaarten bij de oudste kinderen. We bespraken de plaatjes en lieten de kinderen de plaatjes ook benoemen.
Hierna gingen we buiten spelen. De teacher nam na het spelen van een balspel het initiatief om een ander spel te doen. Ze pakte een zak met blikjes, een emmer en de bal. Na het buitenspelen gingen we kleien. Marleen had samen met de principal de klei gemaakt (van zand, water en maizena) en de kinderen keken met grote ogen naar de klei. In het begin wat onwennig, maar al snel kwamen er verschillende figuren uit de klei. Ik zag aan de gezichtjes dat ze aan het genieten waren! In de kring deden we het doorfluisterspel.
We lazen na het doorfluisterspel een boek voor over een verhaal van een jongetje die 5 centjes had en hiervan verschillende dingen zocht, geleend bij de Toylibrary.
De teacher vertaalde dit en de kinderen begrepen waar het verhaal over ging. Na het verhaal kwam de teacher zelf met het initiatief om een bijpassend liedje te zingen over 5 appels die van de boom af vallen.
Toen de kinderen sliepen hadden Marleen en ik erg leuke gesprekken met de teacher. We hadden het over van alles en ondertussen werkten we aan de dagritme kaarten, muziekdoos en knutselwerkjes.

Dinsdag 19-11.

Een fijne dag gehad bij de jongste kinderen. We lieten de kinderen kennismaken met Puk en van uit de knuffel lieten we de dagritmekaarten zien. Daarna lazen we een boek voor en zongen aansluitend het lied “kleine beren, grote beren”. We knuffelden veel deze dag met de kinderen, hier was veel tijd voor. Er hing een goede sfeer en de grote glimlachen op de gezichtjes van de kinderen waren goed zichtbaar. Na een tijdje gingen we in een kringetje zitten en gingen we samen met de kinderen voorwerpen wegtoveren. De kinderen keken met grote ogen naar de verdwijntruc. Samen toverden we de spullen weer terug. De teacher lieten we ook toveren zodat ze kon ervaren hoe dit is. Ze deed dit met enthousiasme en na afloop vroegen we hoe ze dit vond. Ze vond het een leuke activiteit en ze zag ook hoe betoverend het was voor de kinderen. Na een tijdje zagen we een paar kinderen naar de dagritmekaarten lopen en hier over praten. Dit was erg leuk om te zien, het was ook een bevestiging voor ons dat ze de kaarten begrepen.
Na een gezellige ochtend bij de jongste kinderen gingen we na de lunch terug naar de grote kinderen en voerden gezellige, interessante gesprekken met de teacher. Ik stelde een aantal vragen voor mijn schoolopdrachten. Ik vroeg wat ze belangrijk vond in het opvoeden van kinderen en wat haar visie is. De teacher antwoordde dat ze het werken met kinderen heel leuk vindt en het belangrijk vindt dat de kinderen leren tellen, woorden leren etc……..
Met de principal hebben we deze dag ook een aantal interessante dingen besproken. Ze vertelde dat ze al zo ontzettend veel geleerd heeft van ons en dit ook wil gaan voortzetten.
Haar visie is dat je de kinderen zo opvoedt hoe je zelf wil dat jou kinderen opgevoed en behandeld worden.

Woensdag 20-11.

Deze dag hadden we door middel van handpop Mpho de emotie boos geïntroduceerd. Marleen speelde Mpho die aan het spelen was met een speelgoeddier, dat vervolgens door mij werd afgepakt. Mpho reageerde heel erg boos. Ik gaf na een tijdje het voorwerp terug en zei sorry. We vroegen aan de kinderen wat ze hadden gezien. De teacher vertaalde het voor de kinderen en ze antwoordden dat ze zagen dat Mpho boos was geworden op mij. “Zijn jullie ook wel eens boos”? vroegen wij. Een aantal kinderen antwoordden dat ze boos kunnen worden als ze bijvoorbeeld van mama iets niet mogen of ze zien mama boos worden als zij zich verbrand met koken. Een kind vertelde ook dat papa en mama veel ruzie maken en dat ze dit ziet en er boos van wordt. Ze zien dan mensen boos op elkaar zijn. De teacher vertelde aan ons dat de kinderen ook vaak naar haar toe komen om te vertellen als ze iets hebben meegemaakt wat niet fijn is. Ze geeft ze dan een knuffel en luistert naar de kinderen. “Wat doe je als je heel boos bent?” Wij legden de kinderen uit dat het dan fijn is als iemand aardig doet en je knuffelt of dat je buiten kan gaan spelen. Door even hard te rennen kan je boosheid weggaan. Vervolgens gingen we naar buiten en deden een aantal spellen met de kinderen.
De dag daarvoor hadden we aan de teacher van de jongste kinderen gevraagd waarom ze niet buiten speelt met de kinderen. Ze antwoordde dat de principal dit niet wil. We bespraken dit met de principal en zij vond het juist een erg goed idee om ook met de jongste kinderen buiten te gaan spelen maar dat wij voorbeelden moeten geven hoe je buiten speelt met kinderen. Dit hebben we gedaan door dieren na te doen, met een bal te spelen en het zigeunermeisje te zingen. De teacher heeft nu een aantal handvaten om te gaan buiten spelen met de kinderen. De kinderen vonden het fijn en ik genoot volop van alle blije gezichtjes!
Met de oudste kinderen hebben we educatieve spellen gespeeld aan tafeltjes. De mozaïek van de Toylibrary, blokken, puzzel en een memoriespel werden door de teacher op een betrokken manier uitgelegd aan de kinderen. De principal en de teacher speelden allebei mee met de kinderen. Als knutselactiviteit splitsten we de groep in tweeën en maakten we instrumenten van toiletrollen en ontdekflesjes met stenen en papier. De teacher knutselde een muziekinstrument en maakte ook een ontdekfles. Op deze manier ervaart ze het knutselen en kan ze het voorbeeld weer op een later moment gebruiken.
In het slaapmoment van de kinderen voerden we met de teacher weer veel verschillende gesprekken. Ze wordt steeds opener en heeft een mooie kijk op kinderen en opvoeden, ze zegt te leren van de Nannie op televisie en gelooft in belonen in plaats van straffen. Ik vind het leuk dat je voelt dat het vertrouwen is gegroeid tussen ons en de teacher. Ze is open over haar leven en we wisselen onze kennis en meningen uit.

Afgelopen week was een erg leuke, gezellige week. sowieso vond ik het weer heel erg leuk om met Marleen te werken. Ook hier leer ik weer veel van haar! De gesprekken met de principal en teacher waren erg interessant en hebben ook veel lol gehad samen. Ik merk dat de kinderen mij al gewend zijn en mijn Sotho naam Palesa vinden ze ook erg leuk, hihi. De laatste week op de Day care centers gaan ik en Marleen er een leuke, gezellige en bijzondere week van maken! Genieten, dat vooral!

Donderdag 21-11.

We bezochten de school van Johan en Angela (contact personen van ons). Deze school ligt in Vanderbijlpark, vlak bij ons verblijf. Het was een mooie school en veel informatie gekregen over de werkwijze. Na het bezoek bracht een taxi ons naar de Vaalmall en gingen we iets doen waar we heel erg goed in zijn: SHOPPEN!!! Na een mooi paar ALL- stars, 2 broeken en wat laatste souvenirtjes voor mijn al mijn lieverds thuis, gingen we weer richting huis. Tja.. we hebben alle 4 al de hele week geen internet dus gingen we elkaar maar vermaken wat zorgden voor een leuke avond met héél veel lachbuien!

Vrijdag 22-11.

Elsa nam ons deze dag mee naar 2 scholen. Een rijke pre- school (peuter en kleuter school) en een school voor speciaal onderwijs. Wauw, de pre-school was prachtig! Nog mooier dan sommige scholen in Nederland die ik ooit heb gezien. We zagen heel veel VVE en grote buitenruimtes. Het was een interessant bezoek. Daarna gingen we door naar een school voor speciaal onderwijs in Vereeniging. Het is een school voor kinderen die een achterstand hebben, autistisch zijn of kinderen met lichamelijke handicappen. De meeste kinderen die ik deze dag heb gezien, zagen er vrolijk uit en het gebouw had een vredige uitstraling. Ik had het gevoel dat de kinderen hier een prettig verblijf hebben. Grote speelruimtes, veel lokalen en ook een gebouw voor verschillende soorten therapieën. Na een indrukwekkende middag aten we nog als afsluiting van de dag een hapje met Elsa en haar dochter Une. Rond het einde van de middag bracht Elsa ons weer thuis en besloten we toch maar een film te kijken en na, ik denk wel, 6 keer een andere film te hebben opgezet keken we de film Daglicht. Na 5 keer terug spoelen na wat er nu eigenlijk gezegd werd (wat zorgde voor een niet stoppende lachbui) deden we na de film nog wat gekke dansjes en kropen daarna ons bed op stenen in.

Zaterdag 23-11.

Deze dag zijn we naar een hotel in de beurt gegaan. We liepen wat rond en boekten een tocht op een speedboot. Na de lunch maakten we een prachtige tocht over de Vaal en genoten we van het uitzicht! Even heerlijk uitgewaaid, dat was fijn. Daarna lekker gezwommen en van de zon genoten. Na wat tintjes bruiner (en ik vooral roder 100.0000 sproeten erbij…….) aten we een hapje bij Stone Haven en keerde we weer terug naar huis. Rond de avond maar weer een filmpje gekeken en veel lol gehad samen! Daar zijn we goed in! Lachen, gieren en ook vooral brullen zijn onze specialiteiten, hihi. Gelukkig zijn de meeste studenten hier op de NWU klaar met hun examens en terug naar huis waardoor bijna niemand last van ons kan hebben…..hopen wij.

Zondag 24-11.

Om 11.00 uur haalde Mamboo de security man van de gemeente Emfuleni ons op en reden we naar het Apartheid museum in Johannesburg. Onze bovenbuuf ging met ons mee en na 3 uur liepen we met wat verslagen gezichten het museum uit. Ik had kippenvel over heel mijn lijf, jeetje…door alle foto’s, verhalen en filmpjes te hebben bekeken heb ik nu een beeld van hoe het 20 jaar geleden zou zijn geweest om te leven in de Apartheid. Wc’s, treinen…bijna alles was gescheiden. Een ingang voor de blanke mensen en een aparte ingang voor de zwarte mensen. Het gaf ook een heel raar gevoel toen we door de ingang van het museum liepen en we allemaal een ander kaartje hadden met blanke of zwarte erop. Was je blank, moest je door de linker ingang naar binnen, had je het kaartje met zwarte erop moest je door de rechter ingang. Wat een naar gevoel kreeg ik toen in mijn buik.
Na een indrukwekkende middag aten we een hapje en reden nog wat rond in Johannesburg. Bij thuis komst even een flinke schoonmaak gehouden in onze huisjes en de was gedaan. ’s Avonds gezellig met z’n 4en op mijn bed nog wat verslagen getypt en onze week afgesloten met een lekker wijntje!

Ik kijk er naar uit om weer naar huis te gaan, maar aan de andere kant…wat zal ik het gaan missen hier! Vooral mijn 3 toppers! Wat hebben we veel gelachen met elkaar, dat de tranen over onze wangen liepen en we met buikpijn van het lachen gingen slapen. (en dan hebben we nog steeds!). Ze zitten voor altijd in mijn hartje en ik zal deze tijd met Eloise, Marleen en Lysanne nooit meer vergeten! Ook het werken op de Day care centers wat zo bijzonder is. Het bezoeken van prachtige plaatsen in Zuid- Afrika. Wauw, wat heb ik veel gezien en mijn ogen uit gekeken!
De laatste week is aangebroken. Peter (de directeur van Korein) is bij ons aangesloten en deze week zal bestaan uit meetings en afscheid nemen van alle lieve mensen die wij hier hebben leren kennen en waar wij een ontzettende fijne tijd mee hebben gehad. Ik ga er voor zorgen dat ik deze week nog geniet van alles om mij heen want voor dat ik het weet ben ik weer terug in Nederland!

Jullie horen snel hoe mijn aller laatste week hier in Zuid- Afrika was geweest.

Tot blogs!

Dikke knuffel en heel veel liefs,
Palesa.